شێعرێگ ئڕا مانێشت و مەردمانێ، مەردمانێ ک لام لاونن، مەردمانێ ک وە چەوەیلێیان گیرم و وە لێوەیلێیان خەنم…
مانێشت
سەعید عبادەتیان، ( ١٣۴٢ لە گێڵانغەرب )، ناسراو به «بانان»
مانێشت ده‌س کی بنیاتد به‌نی؟
کام وا، کام واران بنە‌ڕاد ژه‌نی؟!
مانێشت زاڵ زه‌ڕ، وامه‌نه‌ی ساڵان
پیر پرچ چه‌رمێ باوگ ئه‌ڤداڵان
تا ت گه‌ورا بۊ وساید وه پاوه
بنچینه‌ی به‌شه‌ر هزار تووک داوه
خه‌م خوه‌رئاوای خانمه‌سۊر دێری
تووژاوڵه‌ی له زام دنیای دۊر دێری
زه‌ڕه‌ی شاپه‌روه‌ر ها وارانده‌و
ها چۊزه‌ی نه‌وڕه‌س قه‌ی دارانده‌و
ها وه سووسه‌نگوڵ نسارانده‌و
خه‌وف سووماره‌م ها شه‌وارده‌و
ها زپ زامدار دار وه دارده‌و
ها تاش بێ رێ قه‌ی مه‌غارده‌و
ها سووز ساکی لانســــــارده‌و
ئاسووم هه‌سه‌ڵ که‌نۊ دارده
قه‌زه‌ڵم که‌ڵمه‌س قه‌ی مه‌غارده
چه‌ویرد چۊ چه‌تر دۊه‌ته‌گانمه
داواند داوان داڵگانمه
بەڕۊود باوگه، وه‌ند دایه‌مه
که‌یکوود شێعره، چروود سایه‌مه
نه‌وتــۊلد گوچان گه‌ر ده‌سمه
ئاخڵه‌ی مانگد په‌چیه‌ی په‌سمه
نه‌وروزگوڵ خێزیا هه‌ی گوڵ هه‌ی‌گوڵده
وەک خودا پێ دای دنیا وه دڵده
هه‌ر چه‌ن په‌نجه تێ که‌پوو که‌پووده
دنیا مه‌س له بوو ئه‌تر شه‌وبووده
دنیای وا له‌‌په‌ی سه‌قامێگ نه‌یرێ
چۊ گوڵ دو روژه و ده‌وامێگ نه‌یرێ
ئێ پرچ سفێد بان بــــــاڵاده
جه‌ور سه‌ربه‌رزی ناو دێواڵاده
هه‌ر دار به‌رزێ سان خه‌نه‌و گژێ
بزان ئه‌و داره به‌ر گرتێیه بژێ
ئۊشن گه‌وراماڵ که‌شکه‌شان منم
ئه‌و که‌سه ک تـۊه‌م شێعر وه‌شان منم
منیش گیان ته‌ڕ کوورسزێ دێرم
که‌فیده‌و لا وام بوو کزێ دێرم
کانی نمه‌زای بێ نزێ دێـــــرم
چه‌رداخ بۊچگ پایزێ دێـــــرم
ئه‌ر ت نه‌ۊیاتای وه ستـۊن م
دژمن فه‌تیره، کرد له خۊن م
به‌و تنیش چۊ من ئایه‌می بکه
